Wat is aardolie en hoe is het ontstaan?
Aardolie is een fossiele brandstof die meer dan 300 miljoen jaar geleden ontstaan is uit plankton, waaronder eencellige algen zoals diatomeeën, die in primordiale oceanen leefden.
Deze algen zetten miljoenen jaren geleden, met behulp van zonlicht, koolstofdioxide om in biomassa. Wanneer de diatomeeën stierven daalden zij naar de zeebodem. Na verloop van tijd werden ze bedekt door een ton van sediment. De lagen sediment perstten de diatomeeën samen terwijl de energie in hun lichaam niet kon ontsnappen. Onder invloed van grote druk en hitte werd deze koolstof uiteindelijk omgezet in aardolie. Bij dit proces kwam ook aardgas vrij, wat dus vaak in combinatie met aardolie wordt gevonden. Met het verplaatsen van de continenten vervormde de aardkorst zodat er ‘velden’ werden gevormd die aardolie en aardgas bevatten.
Geschiedenis van het gebruik van aardolie:
|
Aardolie wordt al ruim 6000 jaar gebruikt. De oude Sumeriërs, Assyriërs en Babyloniërs gebruikten ruwe aardolie en asfalt die zij wonnen bij Tuttul (tegenwoordig: Hit) op de rivier de Eufraat, waar de olie vanzelf uit de grond opborrelde. De Dode Zee, in de buurt van het tegenwoordige Israël, werd door de Romeinen ‘Lacus Asphaltites’ gedoopt vanwege de brokken plakkerige aardolie, ofwel asfalt, afkomstig uit onderzeese olie bronnen, die regelmatig aan de oevers van deze zee aanspoelden. |
In Noord-Amerika gebruikten de indianen dekens om aardolie af te romen van het oppervlak van beken en meren. Ze gebruikten deze olie als medicijn en om kano’s waterdicht maken. Tijdens de onafhankelijkheidsoorlog leerden soldaten uit het leger van George Washington van de indianen hoe ze bevroren ledematen met aardolie moesten behandelen.
Langzaam maar zeker steeg de vraag naar aardolie als brandstof voor lampen. Aardolie verving langzaamaan walvistraan in lampen omdat de prijs voor walvistraan zeer hoog was. In deze tijd werd aardolie nog verkregen door middel van distilleren van kolen zodat een vloeistof ontstond, of door het afromen van meren, in navolging van de inheemse bevolking in amerika.
Op 27 augustus 1859 sloeg Edwin L. Drake als eerste een put naar een olieveld op zijn landgoed in de buurt van Titusville, Pennsylvania. Het lukte hem niet alleen de ondergrondse olie te vinden, maar hij bedacht ook een manier waarop hij het naar de oppervlakte kon pompen. De uit de put gepompte olie werd bewaard in houten vaten. Deze methode van boren naar olie wordt ook nu nog over de hele wereld gebruikt in gebieden waar olie direct onder het oppervlak van de aarde kan worden gevonden.
Hoe wordt aardolie gewonnen?
Aardolie en aardgas bevinden zich onder de grond tussen rotsplooien en in gebieden van poreuze olie-bevattende rots. De rotsplooien ontstonden door aardverschuivingen en bewegingen van de aardkorst. Je kunt dit vergelijken met de manier waarop een dekentje op een hoopje op de vloer komt te liggen wanneer je het laat vallen.
Om olie en aardgas te winnen boren bedrijven door de aarde om velden diep onder het oppervlak te bereiken. De olie- en aardgas worden vervolgens uit de grond gepompt door middel van booreilanden. Daarna worden zij meestal via pijpleidingen of per schip vervoerd.
Hoe gebruiken we aardolie en waarom?
Aardolie wordt in grote tanks opgeslagen totdat het wordt verzonden naar de verschillende plaatsen waar het wordt gebruikt. De aardolie of ruwe olie moet eerst worden gewijzigd in andere producten (geraffineerd), voordat deze kan worden gebruikt. In olieraffinaderijen wordt ruwe olie opgesplitst in verschillende soorten producten door de dikke zwarte olie te verwarmen.
Aardolie is een essentieel bestanddeel van vele verschillende producten. De kleren die u draagt, de tandenborstel die u gebruikt, de plastic fles die uw water bevat en de plastic pen waarmee u schrijft zijn allemaal afkomstig uit olie. Zo zijn er nog duizenden andere producten die uit olie vervaardigd zijn. Bijna alle plastic komt oorspronkelijk uit olie.
Aardolie wordt ook gebruikt voor verwarming, als brandstof voor schepen en, door middel van verbranding, voor het opwekken van electriciteit, die vervolgens via hoogspanningslijnen naar onze huizen wordt geleid.
Een groot percentage van aardolie wordt gebruikt voor de productie van benzine, dieselbrandstof en vliegtuigbrandstof voor transport doeleinden, dus voor auto’s, vliegtuigen, vrachtwagens, bussen en brommers.
Per Januari 2012 komt 32% van het mondiale energie verbruik uit aardolie.
Wat zijn aardolie reserves?
|
Aardoliereserves zijn het aantal jaren dat men nog aardolie kan winnen uit de grond uit de huidige bewezen reserves. ‘Bewezen reserves’ is de hoeveelheid olie die nog in de grond zit en die op een economisch rendabele manier kan worden gewonnen. Bij de bovenstaande berekening wordt ervan uitgegaan dat toekomstig verbruik van aardolie gelijk zal blijven met ons hedendaagse verbruik. In werkelijkheid, neemt het verbruik van aardolie jaarlijks toe. Hierdoor bestaat er een redelijk grote kans dat aardolie veel sneller op zal zijn. Bij de berekening gaat men er ook vanuit dat het mogelijk is aardolie in gelijke hoeveelheden te blijven produceren en dat alle van de bewezen reserves kunnen worden ontgonnen. |
 Productielijn verwant aan de vorm van een klok |
In werkelijkheid is de productielijn veel meer verwant aan de vorm van een klok. Op een gegeven moment bereikt de productie van elke bron binnen een land, of het toaal van bronnen wereldwijd, zijn maximale waarde. Daarna zal de productie dalen tot het een punt bereikt waar het niet langer economisch haalbaar, of fysiek mogelijk is, om aardolie te winnen. |
|
Het is daarom hoogst waarschijnlijk dat aardolie reserves zelfs minder dan 43 jaar mee zullen gaan. |
Het merendeel van de aardolie komt uit het Midden-Oosten. Het is dus geen wonder dat internationale bevoegdheden voortdurend strijden om een strakke greep op dit gebied te behouden. Andere grote olievelden liggen in Alaska, Siberië en Azië.
Waarom zouden we voorzichtig moeten zijn met ons verbruik van aardolie?
Olie wordt vaak vervoerd per olietanker
Aardolie wordt vervoerd door enorme tanker schepen of via pijpleidingen. Vaak lekken de pijpleidingen en tanker schepen raken soms in nood in stormen of lopen vast op rotsen waardoor aardolie in de zee, de oceaan of op het land beland. Soms gebeuren er ongelukken tijdens het boren naar aardolie, wat tot enorme olievlekken kan leiden.
Iedereen herinnert zich nog de olieramp van 2010 toen het er een explosie plaatsvond op het Deepwater Horizon olieplatform van BP in de Golf van Mexico. Hierdoor belandden miljarden vaten aardolie in de oceaan en spoelden miljoenen liters ruwe olie aan op stranden rond de Golf. Wetenschappers schatten dat er bijna 3 MAANDEN lang tussen 11 en 16 miljoen liter olie PER DAG de zee instroomde!
Olievlekken hebben rampzalige gevolgen voor het milieu. Vissen en vogels sterven, stranden worden bedekt met teer en we hebben geen idee van de exacte gevolgen voor diepzee wezens.
Wanneer wij minder aardolie gebruiken, of olie vervangen door hernieuwbare energie, zullen er ook minder ongevallen plaatsvinden met booreilanden en tijdens olie transporten.
Een andere reden om fossiele brandstoffen niet te verspillen is dat het miljoenen jaren duurt om ze te maken. Wij verbruiken momenteel brandstoffen die meer dan 300 miljoen jaar geleden ontstaan zijn, nog voor de tijd van de dinosauriërs. Zij zijn niet hernieuwbaar, ze kunnen niet opnieuw worden gemaakt. OP = OP!
We moeten ook niet vergeten dat het branden van aardolie kooldioxide produceert. Kooldioxide is een kleurloos, geurloos gas, maar in de atmosfeer is het een van meerdere gassen die de aarde opwarmen. Het heet daarom een broeikasgas. Veel wetenschappers geloven dat dit oorzaak is van de huidige temperatuur stijging van de aarde, en dat deze opwarming van de aarde het klimaat verandert. Klimaatverandering is mogelijk de oorzaak van de toename van overstromingen en droogte, wervelstormen en cyclonen en vele andere natuurrampen.
Wat kunnen we doen ter verbetering van de manier waarop we aardolie gebruiken?
|
Economisch gezien is de vervuiling uit fossiele brandstoffen enorm kostbaar en dit kan in de toekomst nog veel duurder worden. Tot nu toe hebben regeringen, en dus de belastingbetalers, de rekening hiervoor betaald. Belastingen wordt beschouwd als een manier om de producent van de verontreiniging te laten betalen voor haar negatieve effecten in plaats van de burgers. Dit zou een manier zijn om de kosten van verontreiniging te ‘internaliseren’. Deze aanpak heeft verschillende voordelen. Fossiele brandstoffen worden duurder omdat het gebruik ervan gekoppeld wordt aan de mate van vervuiling, dit geeft een reëeler beeld van de werkelijke kosten van fossiele brandstoffen. Het geld van de betaalde belasting kan gebruikt worden om de schade te neutraliseren en voor het ontwikkelen van minder schadelijke energiebronnen. Bovendien is er een grote kans dat men minder fossiele brandstoffen zal gaan gebruiken naarmate deze duurder worden. |
Bronnen:
http://en.wikipedia.org/wiki/Fossil_fuel
http://www.energyquest.ca.gov/story/chapter08.html
http://environment.about.com/od/greenhouseeffect/a/volcano-gas.htm
http://epa.gov/climatechange/science/stateofknowledge.html
RSS - Posts